Lubię.

Lubię twoje podróże,
kochany, nieduże.
Szczególnie nad ranem,
gdy oczy zaspane,
skryte powiekami.
Ty wędrujesz palcami.
I nigdy nie znużony,
w skupieniu ,pochylony
zdobywasz szczyt za szczytem,
a ja czuję z zachwytem
jak zmierzasz ku dolinie,
gdzie kropla potu płynie.
Lubię gdy wędrujesz na ranem.
Ty drżysz?..kochany.

Kołysaneczka.

Zaśnij proszę,
zaśnij miły.
Chciałabym by
ci się śniły
białe chmury
białe ptaki.
A tu księżyc
byle jaki,
ot rogalik
ot chudzina
ciało skromne
swe wygina
i w twe okno
blaskiem puka.
Ot , chuligan.
niezła sztuka.
Chcę być chmurą
na twym niebie
miły,by
zasłonić ciebie.
Chcę być chmurą,
by w sen wskoczyć,
aby razem z tobą
kroczyć....

Niechciana miłość.

Szła ulicą.
Lekka jak piórko.
Smukła jak trzcina .
Uśmiechem raziła słońce.
Włosom zazdrościło babie lato.
Oczom pokłoniły sie gwiazdy.
Tu jestem-szeptała -przyszłam ,bo mnie szukacie.
Tańcząc na palcach mijała szarych ,zmęczonych ludzi.
Przechodzili koło niej obojętnie.
Wzywała pięknem ,dobrem,szlachetnością.
Mamiła zapachem pól,obietnicami szczęścia.
W uniesieniu ,jakie sama daje ,wzniosła się z wiatrem ku ludzkim oknom.
Pukała zrozumieniem ,ciepłem ,czułością.
Okiennice były zamkniete na głucho.
Spłynęła na ziemię rozpaczą i łzami ,gdyż i one były jej udziałem
Stanęła na rogatkach miasta.
Nie mogła się oprzeć ,by się nie odwrócić.
Wszak zawsze towarzyszyła jej nadzieja.
Ty jestem-załkała .
Zniknęła.
Niechciana miłość.

Rybka.

Była sobie mała rybka
Żyła na paru centymetrach kwadratowych w słoiku po korniszonach.
Była złota, więc uważała ,że potrafi spełniać życzenia
TU JESTEM?- wołała, zapominając,że nie ma głosu.
Całym drobnym ciałkiem, każdą komórką chciała zaistnieć w cudzie jakim jest spełnienie marzenia.
Cóż, była tylko rybką i była tylko złota.
NIKT NIE DOSTRZEGŁ,że marzenie jest w zasięgu ręki?Czy też nikt nie pragnął marzeń jakie ofiarowała złota rybka?
Ponieważ rybka była tylko rybką ,mimo,że złotą...umarła wieczorem o dwudziestej dwadzieścia cztery.A wraz z nią umarły marzenia.

MÓJ OGRÓDEK

W MOIM MALEŃKIM OGRODZIE
DONICZCE NA PARAPECIE
GDZIE SUCHA,SPĘKANA ZIEMIA
NIE ROŚNIE ŻADNE KWIECIE.
W MOIM MALEŃKIM OGRODZIE
O WODĘ CODZIENNIE WOŁA
SMĘTNY,ZJEŻONY KAKTUS
CZY PRZEŻYĆ DZISIAJ PODOŁA?
SAMOTNY,INNY INNOŚCIĄ
W OBRONIE INNOŚCI KOLCAMI
DO KRWI TAKICH SAMYCH
GŁĘBOKO,DOTKLIWIE RANI.